پرستارها می گویند پنی گری چیزی نمی شنود، ولی از کجا معلوم؟ وقتی الیزابت در اتاق است، جان اصلا با پنی حرف نمی زند. او هر روز صبح ساعت هفت به ویلوز می آید و هر شب ساعت نه از آن جا می رود و برمی گردد به آپارتمانی که او و پنی آنجا زندگی کرده بوده اند. برمی گردد پیش خرت و پرت ها و عکس های قدیمی و خاطراتی که او و پنی پنجاه سال داشتند. الیزابت می داند وقتی او آن جا نیست، جان با پنی حرف می زند. الیزابت همیشه در می زند و بعد وارد اتاق می شود و هر بار هم متوجه جای سفید و محو دست جان روی دست پنی می شود. او که وارد اتاق می شود، جان دوباره کتابش را دست می گیرد، البته به نظر همیشه هم دارد یک صفحه را می خواند.

---

Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.